Doktryny Szatana - Jezydzi

Czciciele Diabła z Iraku – Jezydzi

Było wiele kłócących się ze sobą artykułów odnośnie Jezydów, czcicieli Diabła z Iraku. Lud Jezydów pierwotnie przybył z południowego Iraku i wyemigrował na północ do Góry Lalisz. Uważa się, że są oni potomkami Asyryjczyków, którzy szukali schronienia po upadku Niniwy w 612 r. p.n.e.[1] Eridu, znane także jako ‘Enkidu’ było starożytnym miastem w południowym Iraku. Było to miasto Ojca Szatana (Enki). Dolina Baten El Ghoul, będąca teraz ponad zagrzebanym starożytnym miastem jest znana teraz jako „Nora Diabła”. „Trzewia Bestii”. Jordańczycy oraz wielu innych uważa, że jest nawiedzona. Ci, którzy spędzili tam noc, głównie żołnierze na biwakach, widzieli Demony. Ci, którzy byli tam przez jakąkolwiek długość czasu twierdzą, że to miejsce ma potężna energię, którą ludzie Ścieżki Prawej Ręki nazywają ‘złą’.

Ci, którzy spędzili tam noc twierdzą także, że cała okolica „skąpana jest w niebiesko-szarej poświacie”. Widać także „zjawy”. (Powyższe informacje zaczerpnięto z książki Davida Moorehouse’a „Psychic Warrior”). Autor był żołnierzem armii USA, który został postrzelony w głowę odłamkiem z moździerza podczas stacjonowania tam ze swoim plutonem w dolinie i doświadczył zjawisk psychicznych oraz zdolności, których nie miał przed wypadkiem. Ostatecznie wzięto go do Amerykańskiego Wydziału Wojny Psychicznej [własne tłumaczenie - CŻ].

Irak posiada wiele artefaktów oraz dowodów na istnienie Szatana. Góra Lalisz leży w pobliżu asyryjskiego miasta Niniwa, a wzdłuż trzystumilowego odcinka znajduje się siedem Ziarah; Siedem Wież Szatana z centralną wieżą na górze Lalisz. „Siedem Wież lub Skupisk mocy – wysoka ,biała stożkowata struktura z jasnymi promieniami, bijącymi z jej środka.”[2]

Każda wieża zwieńczona jest jasnym hieroglificznym reflektorem, i miała ona służyć jako skupisko mocy przez które Satanistyczni / Jezydzcy Kapłani mogliby projektować swoją wolę by wpływać na światowe wydarzenia.

O Jezydach często mówiono, że są ludem tajemniczym, któremu nie wolno wyjawiać swojej religii osobom z zewnątrz, utrzymują swoje prawdziwe przekonania w tajemnicy. Współczesny Jezydyzm różni się trochę od tego z czasów odleglejszych z powodu zewnętrznych ingerencji. Jezydzi byli mocno prześladowani i są bardzo podejrzliwi w stosunku do osób z zewnątrz. Oczywiste jest, że ich doktryny zostały zmienione by podporządkować się chrześcijańskim wierzeniom, gdyż w Qu’ret Al-Yezid Szatan podaje że jest Bogiem, a w innych miejscach czytamy, że jest ‘archaniołem’.

Szatan podyktował Al-Jilwah bezpośrednio jezydzkiemu prorokowi Szeikowi Adi w XII w. Al-Jilwah jest najważniejszą doktryną w Satanizmie i każdy Satanista winien zapoznać się z jej naukami. Zapytałam Szatana czy Al-Jilwah jest od Niego i Ojciec potwierdził, lecz oznajmił, że muzułmanie zmienili niektóre ich doktryny.

Jezydzi byli ofiarami masowych morderstw oraz ludobójstwa z rąk innych, głównie chrześcijan oraz muzułmanów. W 1415 r. muzułmanie zbezcześcili i spalili grób Szeika Adi, plądrując go, usuwając jego kości i paląc je przed Jezydami. „Niektóre z licznych grup Jezydów wzięli jako więźniów, czyniąc z nich niewolników, innych zamordowali. Bard al-Din wydał rozkaz dalszych egzekucji dwóch tysięcy członków sekty i rozkazał przeprowadzić ekshumację oraz spalić kości Szeika Adi.”[3]

W 1892 roku Farik Omar Pasa zaprosił paru wodzów Jezydów do Mosulu. Jego celem było zebranie podatków z 20 lat wstecz oraz spróbować przeciągnąć ich na islam. Na spotkaniu obecnych było paru chrześcijan. Zaczął im mówić, że ‘jeśli zaprzestaną czczenia Diabła, zostaną wynagrodzeni wysokim stanowiskiem oraz rangą, oraz zadowolą wielkiego allaha.’ Gdy odmówili odpowiedzi, Farik wrzucił ich do więzienia, pomaszerował w stronę ich wioski i ‘wyrżnął około 500 ludzi.’[3]

Większość Jezydów nie potrafi pisać i czytać a te parę doktryn które mają są z pokolenia na pokolenie przekazywane ustnie. W celu uniknięcia prześladowań, Jezydzi celowo zwodzili ludzi z zewnątrz odnośnie swoich wierzeń i doktryn. To wyjaśnia dla czego istnieje tak wiele sprzecznych relacji ich wiary. Jezydzi mają niewiele pism; w Al-Jilwah Szatan poucza że: ‘Prowadzę prostą drogę bez objawionej księgi’.

„Melek Ta’us uczył tradycji najpierw ustnie a potem przez tą książkę Jilwe.”[5]

Jezydom zabrania się wymawiania imienia ‘Shaitan.’ Odnoszą się do Niego jako ‘Melek Ta’us.’ Melek znaczy ‘Król.’ Znany jest także jako Pawi Anioł z racji swego piękna i dumy. Jest ‘Dumnym’ oraz ‘Panem Ziemi.’ Jest Bogiem światła a nie ciemności i zajmuje się losami świata. [4] Jezydzi przedstawiają Szatana jako pawia oraz jako węża. „Paw przedstawia piękno czczonego Boga a wąż to jego mądrość ponieważ jest piękny oraz mądry.” Święta relikwią jest miedziany sanjak, podobizna pawia.[6]

Grają na flecie oraz tamburynie podczas swoich festiwali oraz tańca; „oddawanie czci które doprowadziło do wszelkiego nadmiaru rozpusty i rządzy.”[7]

„Jilwah oraz Resh są autentycznymi świętymi pismami Jezydów. Nie tylko przyznają oni to, że wiele kopii ich pism przepadło, ale że przepadł też zapis Księgi Resh Shaikha Haydera. Nie dziw zatem że księga Resh została zapisana w pamięci.” Jezydzi istotnie unikają wspominania samego imienia „Szatan” lub jakiegokolwiek z jego atrybutów; trzymali się na uboczu przez wieki a swe księgi w tajemnicy. Zakazuje się im też noszenia koloru niebieskiego, jako że jest to święty kolor Szatana. [8] Jezydzi używają czasami imienia ‘Ankar’ w odniesieniu do Szatana a imienia Angar-Manyu na Arymana w Zoroastryzmie.[9] Jezydzi uważają, że Meshaf (Pismo) Resh (czarny), napisana przez Shaikha Hasana al-Basira, została nazwana „Czarną” ponieważ słowo Szatan jest w niej ukryte. Niektórzy uważają że to Koran jest tą księgą, ze słowem Szatan, pokrytą woskiem. Ma rozmiar 28 x 21 cm i posiada skórzaną okładkę. O Jezydach mówi się także iż są biegli w czarnej magii.[10] 

---

¹ Sami Said Ahmed - The Yezidis, their Life and Beliefs 1975

² W.B. Seabrook - Adventures in Arabia: Among the Bedouins, Druses, Whirling Dervishes & Yezidee Devil Worshipers 1927

³ Philip G. Kreyenbroek - Yesidism-its Background, Observances and Textual Tradition 1995

⁴ Ibid.

⁵ J.S. Guest - The Yezidis: A Study in Survival 1987

⁶ E.S. Drower - Peacock Angel 1941

⁷ Ibid.

⁸ Sami Said Ahmed - The Yezidis, their Life and Beliefs 1975

⁹ Ibid.

¹⁰ Isya Joseph - Devil Worship 1919: The Sacred Books and Traditions of the Yezidiz