Demony - Belzebub

Belzebub

Belzebub, znany jest także jako Baalzebub, Enlil, Bel, „Pir Bub”*, Baal Zebul i Beelzebuth. Znany jest też jako Goecki Demon „Bael”

Pozycja Zodiaku: 0-4 Barana

21-25 marca *(21-30 marca)

Karta Tarota: 2 Rózeg (od Azazela)

Kolor świecy: czarny

Roślina: paproć

Planeta: Słońce (od Azazela)

Metal: żelazo

Żywioł: ogień

Ranga: Król

Jest Dziennym Demonem i włada 66 legionami duchów

Ludzie będący blisko Belzebuba wiedzą że jest Enlilem. To pochodzi osobiście od Niego. Enlil to oryginalny ‘Bel’, który potem wyewoluował w ‘Baala’. Imię to znaczy „Lord”, „Pan”, „Władca”, „Baal Książę”. Belzebub/Enlil był bardzo popularnym i znanym Bogiem, na którego cześć w całym Środkowym Wschodzie nazywano miasta z przedrostkiem ‘Baal’.

Większość ludzi którzy studiowali okultyzm wiedzą że jest On bardzo blisko Szatanowi a Oni oboje pochodzą „początków czasów” Ziemi; Enlil i Enki. Jest bratem przyrodnim Ojca Szatana. Wraz ze swoim bratem, Ea/Szatanem oraz Astaroth, skończyli w grimuarach jako Koronowani Książęta Piekła i nazwano Ich ‘zuymi’.

„Baal Zebub, bóg leczenia z Ekronu, stało się potem jednym słowem—Belzebub—które symbolizowało zło oraz bałwochwalstwo w biblijnym Nowym Testamencie.”

Fragment z książki Colemana Southa „Syria”, 1995

Belzebub jest najlepiej znany jako Bóg Filistynów. Władał miastem Ekron. Jest zastępcą Szatana. Starożytni Filistyni czcili Go pod imieniem ‘Baalzebub’. Oznacza to “Pan wszystkiego co lata”. Gdziekolwiek Go czczono, Belzebub znany był jako Bóg pogody oraz meteorologii. Kontrolował szlaki powietrzne gdy Nefilimowie przybywali na Ziemię.  Jego imię zostało spaczone przez hebrajczyków, by oznaczało „Władcę Much”.{1}

Belzebub zajmuje się wewnętrznymi sporami między oddanymi Satanistami {2}. Szatan chce abyśmy byli zjednoczeni, a Belzebub to egzekwuje. Może być w tym bardzo stanowczy jako że Szatan nie pochwala rzucania klątw na siebie nawzajem. Belzebub patronuje Orientowi (Dalekiemu Wschodowi), sztukom walki i kulturom azjatyckim. Był Księciem Serafinów i ma chrypliwy głos.

Wysoka Kapłanka Persephone podaje swoje doświadczenia z Belzebubem: Jest bardzo wysoki, powiedziałabym z 2,4 m wysokości. Jest dobrze zbudowany i posiada najbardziej niezwykłą energię oraz oczy jakie kiedykolwiek widzieliście. Zmieniają kolor w zależności od Jego energii w danym czasie. Był i jest bardzo uprzejmy oraz delikatny w stosunku do mnie, odwiedzając mnie dość często. Widziałam Go tak miłego i delikatnego jak sobie można wyobrazić, aż do najbardziej okrutnego gdy się Go rozwścieczy. Belzebub ma kasztanowe włosy.

Moje doświadczenie – widziałam Go po raz pierwszy gdy poprosiłam o Jego pomoc w tworzeniu strony o Nim. Belzebub pokazał mi się w blond włosach i ciemniejszych brwiach, nosząc białą szatę. Był to pierwszy raz jak Go widziałam. Słyszałam głos Belzebuba bardzo dawno temu i był on chrypliwy, lecz gdy mówił do mnie ostatnio ta ostrość zniknęła. Możliwe że to dzięki temu, iż jest On teraz wolny.

Wysoka Kapłanka Maxine

Z powodu niszczenie starożytnej wiedzy przez żydów oraz chrześcijan prawie wszelka wiedza o Belzebubie przepadła. Chrześcijanie mieli wolną rękę w szkalowaniu, bluźnieniu przeciwko oraz niszczeniu reputacji Prawdziwych Bogów tak jak się im podobało. Jako że nie było żadnej opozycji po niszczeniu miast, masowych mordach na ‘Pogańskich’ ludach, destrukcji ich świątyń, bibliotek oraz zapisów, nowe pokolenia nie miały żadnych innych źródeł oprócz judeo-chrześcijańskiej biblii z których mogłyby zaczerpnąć informację o tych Bogach.

Belzebub / Enlil był Bogiem-Patronem Nippuru, sumeryjskiego miasta, które jest obecnym Irakiem.

Belzebub miał swoje zikkuraty, kapliczki oraz świątynie porozmieszczane w swoim mieście, Nippur. Poniżej znajdują się pozostałości Jego świątyni. Forteca na szczycie kopca została budowana przez amerykańskich wydobywców w latach 90tych XIX w. aby „chronić ich przed plemionami tubylców.” Poniżej znajduje się Wielki Zikkurat w Nippur i świątynia Enlila:

Belzebub/Enlil jest Bogiem burz, warunków atmosferycznych, wiatru, deszczu i powietrza. Jego liczbą jest 50

Zikkurat w Nippur nazywano „Fi-irn-bar-sag”. Jest Bogiem, który miota swoje błyskawice i grzmoty we wrogów Szatana (Więcej niż jeden chrześcijański kościół spotkała przy okazji katastrofa). Uważa się Go za Boga łaskawego, dającego życie oraz je podtrzymującego, zajmującego się swoimi ludźmi, zwierzętami polnymi, ptactwem niebios oraz rybami wszelkich mórz. „Enlil [Belzebub] jest Bogiem tak wojny jak i pokoju; niszczycielem i obrońcą, tym, który przywraca, odbudowuje; szkodliwym, wrogim, i jak najbardziej łaskawym”. [1]

By cieszyć się Jego błogosławieństwem należy mieć właściwą relację z Nim oraz Szatanem. Wypełnia On i wprowadza w życie dekrety Szatana.

„Enlil [Belzebub] ani nie lęka się ani nie obawia żadnego wroga. Walka przez niego podjęta toczona jest z nieustającą energią, do póki nie dojdzie do zwycięskiego końca—z nim nie ma żadnego przepraszam czy wycofania:

‘Wrogi a nie uległy kraj - od tegoż kraju piersi twej nie odwracaj.’

„Gdy jego gniew jest raz wzburzony, nie ma nikogo kto mógłby sprawić, że odejdzie lub ochłonie”.[2]

Enlil/Belzebub był „obrońcą i dającym życie [Bogiem]”. „Enlil może być tak samo gniewny i niszczycielski gdy zajmuje się swoimi wrogami, jak i łaskawy oraz kochający gdy chodzi o jego ludzi oraz kraj. Broni swoich ludzi przed inwazjami wrogów poprzez otoczenie wysokim murem lub poprzez stanie się dla nich kryjówką czy też domem, z którego bezpiecznie miota on pociskami tak, aby wrogie hordy nie mogły ani się wspiąć, ani pokonać ani też wejść przez wrota”.

Jeśli jego ludzie potrzebują deszczu, otwiera wrota niebios, odsuwa belki, luzuje zapięcia oraz usuwa gromy ażeby obfity deszcz mógł nawodnić ich pola; lub może to zrobić by utopić i całkowicie zniszczyć wroga.”

Poniżej mamy starożytny sumeryjski hymn do Enlila/Belzebuba:[3]

Wrota niebios

Belki niebios

Zapięcia niebios

Pociski niebios

Ty otwierasz

Ty odsuwasz

Ty luzujesz

Ty usuwasz

„Podtrzymuje życie ludzi i bestii. Czyniąc tak, nie zaniedbuje nawet najmniejszych i najmniej ważnych którym uda się wyrosnąć, ziarnem tyś.”

Starożytni Babilończycy byli zaskoczeni ogromną uprzejmością, ochroną oraz wsparciem Enlila, chwaląc go poprzez wykrzyknienia „Ten który broni (daje wsparcie).”

Obdarzony jest niezwykłymi wręcz mocami oraz władzą. Emblematem Jego władzy jest czyste lub jasne berło które nosi lub trzyma albo dzierży w swojej ręce. Działa z uprawomocnienia władzy Szatana. Owo jasne berło nie jest jedynie symbolem władzy, mocy oraz potęgi, lecz także rylcem w ręku Belzebuba, skryby, którym to zapisuje wolę i uprawomocnia decyzje Szatana. 

Dwanaście znaków zodiaku, rok, pory roku, miesiące i znaki zodiaku każdy mają swój początek i koniec, swoje granice lub zarysy, swe obrazki lub rysunki: Enlil [Belzebub] wskazuje i ogłasza je. Wszystkie one mają znaczenie oraz są istotne: Enlil [Belzebub] interpretuje je. To czyni poprzez „pełnię swych objawień.” „Enlil i Jego Siedem Objawień.” Jest to jeden z najbardziej zaskakujących faktów w odniesieniu do natury każdego boga, który w tym czy innym czasie odegrał rolę ‘Syna’ w danej trójcy, iż uważano, że ów bóg posiada ‘siedem objawień’ swojej mocy.” „Siedem* ich było, gdyż numer ten wyrażał ‘pełnię, dopełnienie, całkowitość.”[4]

* to są właśnie czakry

[obrazek poniżej] * Belzebub znany był Czcicielom Diabła z Iraku, Jezydom, pod imieniem ‘Pir Bub’. Twierdzą oni, iż był On Bogiem Króla Ahaba. (źródło: Isya Joseph ‘Devil Worship’, 1919 str. 40)

Poniżej znajduje się diagram Świątyni Belzebuba w Ekronie w starożytnej Filistyni

[na obrazku: szkic Świątyni Belzebuba, wykopanej w Ekronie; strzałka wskazuje ołtarz]

Poniższy fragment pochodzi z „Encyclopaedia Biblica; a Critical Dictionary of the Literary, Political and Religious History, the Archaeology, Geography, and Natural History of the Bible"
Volume I : A-D autorstwa wielebnego T. K. Cheyne, M.A., DD oraz J. Sutherland Black, M.A.LL.D. New York, The Macmillan Company; London: Adam and Charles Black, 1899”
BELZEBUB, biorąc Zebub lub Myla jako imię Boga-much, Boga Ekronu, którego wyroczni radził się Ochozjasz, król Izraela w swej ostatniej chorobie. Imię najczęściej tłumaczy się jako „Władca Much”. Prawdę mówiąc, nie ma tutaj żadnej semickiej analogii, lecz Pauzaniasz opowiada nam o Bogu, który odegnał niebezpieczne roje much z Olimpu, a Klemens Aleksandryjski potwierdza istnienie kultu tego samego Boga w mieście Elis i możemy, jeśli chcemy, zinterpretować ten tytuł następująco „Bóg, który zsyła i usuwa plagę much”. Lecz spójrzmy dalej. Carl Bezold myślał, że asyryjska inskrypcja z XII w. p.n.e. ‘Baal-Zabnbi’ była jednym z imion tego z Zebub. Baal-Zebub było powszechnie znanym boskim imieniem, przyjętym od Boga z Ekronu. Przywrócenie ostatniej sylaby jest co prawda dość niepewne, i czytanie Baal-Sapuna (zobacz BAAL-ZEPON) wydaje się bardziej prawdopodobne. Przez to Winckler sugeruje, że Zebub mogła być jakąś bardzo starożytną nazwą pewnej społeczności w Ekronie (której nie da się już wyjaśnić etymologicznie), podobnie jak Baal-Sidon, Baal-Hermon i Baal-Lebanon. Lecz żadna taka społeczność nie jest znana w Ekronie i żadna społeczność w Ekronie nie była terytorium Baala. Jest zatem bardziej prawdopodobne, że Baal-Zebub, „Władca Much” (co pojawia się w bardzo późno powstałej opowieści, mającej tendencję wybitnie dydaktyczną{3}) jest pogardliwą kakofoniczną żydowską modyfikacją prawdziwego imienia, które brzmiało prawdopodobnie Baal-Zebul, ‘Pan Wysokiego Domu.’

Jest to tytuł jaki każdy Bóg z wspaniałą świątynią mógł nosić, i nie był prawdopodobnie zarezerwowany tylko dla Boga Ekronu. „Dom na wysokości” mogło oznaczać także miejsce przebywania Bogów – góra zebrania – na dalekiej Północy. Są pewne podstawy ku temu, by podejrzewać iż Fenicjanie wiedzieli o istnieniu takowego miejsca. Pomysł ten zawarty jest w boskim imieniu Baal-Safon, ‘Pan Północy’ (zobacz BAAL-SAFON), oraz w elegii o królach Tyru (Ezechiel 28 [a dokładnie 28:22]); i Filistynowie wiedzieli o tym. Tak czy inaczej, ostatni hebrajski narrator, lub jak wolimy, wczesny skryba mógł nienawidzić używania takiego tytułu jak „Pan Domu na Wysokościach” (który mógł sugerować mu albo świątynię Salomona lub też niebiański przybytek Jahwe) Bogowi Ekronu, a co za tym idzie, zmienił to na „Władcę Much”, Baal-Zebub. Wyjaśnienie to rzuca światło na trzy nazwy własne, - JEZEBEL, ZEBUL i ZEBULON, „z twego (na wysokościach domu) świętości i chwały.” To samo określenie można wykorzystać przy posiadłości Księżyca na niebie.

Źródła:

¹ Hugo Radau - Sumerian Hymns and Prayers to God Nin-Ib from the Temple Library of Nippur
Philadelphia Published by the Department of Archeology, University of Pennsylvania 1911; str 21
² Ibid, str 23
³ Ibid str 25
⁴ Ibid str 27

© Copyright 2004, 2005, Joy of Satan Ministries; Library of Congress Number: 12-16457

---------------------------

{1} tu jest kwestia językowa. Angielskie ‘fly’ oznacza tak ‘latać’ jak i ‘mucha’.

{2} „Jest moim pragnieniem, aby wszyscy moi wyznawcy zjednoczyli się w więzi jedności, aby ci, którzy są bez nie zwyciężyli nad nimi.” Szatan. Al-Jilwah, Roz. IV. Niestety, pozerzy, żydowscy / chrześcijańscy szpiedzy oraz sami żydzi którzy wchodzili na e-grupy JoSa nadużywali tego fragmentu w celu zrobienia z siebie ofiar konstruktywnej krytyki. Schemat wyglądał tak: pozer mówi coś kontrowersyjnego (pro-żydowskiego), a gdy przyciśnięty do muru cytował Al-Jilwah jako zasłonę swych korupcyjnych działań (żydzi mają za sobą historię robienia z siebie ofiar na publiczkę, podczas gdy za plecami świata Ludzi działają w celu naszego zniewolenia; nawet największe kłamstwo ma krótkie nogi).  

{3} Biblia pojawiła się wraz z wtargnięciem na scenę (nie)świętej inkwizycji, i wtedy to chrześcijaństwo pokazało swoje prawdziwe oblicze – „miłującej pokój oraz życie religii”. A że próbuje się dzieciom wtłuc do głów ten żydowski horror jest kwestią oczywistą. Więcej o tym na ‘Demaskowaniu Chrześcijaństwa’.

Belzebub

Wpadłam na coś w pewnej książce o egipskich hieroglifach. Hieroglif oznaczający ‘powietrze’ i ‘wiatr’ jest bardzo podobny do jednego z pieczęci Belzebuba. Ewolucja w tym miejscu jest oczywistością. Chodzi mi o to, że Belzebub jest „Księciem Powietrza”. To, że wróg oczernił naszych Bogów i twierdzi, że Belzebub jest „Władcą Much” napawa mnie odrazą i obrzydzeniem. Wiele żydowskich grimuarów zawiera ilustracje ohydnych much przy Belzebubie, wraz z potwornymi obrazami dla naszych Bogów.

Zauważyłam też wielokrotnie podczas moich badań to, że informacji o różnych starożytnych ludach jak np. o Awwitach, których Bogiem był Adramelech jest niewiele albo nawet wcale ich nie ma. Wszystko, co o nich znalazłam pochodzi z judeo-chrześcijańskiej biblii, w której hebrajczycy brutalnie ich najechali i wymordowali (ludobójstwo) tak jak z wieloma innymi nacjami. Wszystko to oczywiście stanowi podprogowy przekaz żydowskiego zwycięstwa nad Ludźmi. Starożytne biblioteki które były burzone zawierały nie tylko wiedzę okultystyczną i duchową, ale także historyczną.

Powyższe jest rażącym dowodem umyślnego niszczenia historii i zamieniania jej kłamstwami.