Kazanie - Odnośnie krwawego poświęcania ofiar cd

Podprogowy przekaz judeo-chrześcijańskiej Biblii: żydowska władza nad Gojami

MASOWE MORDERSTWA GOJÓW:

Wj 15, 3

Pan, mocarz wojny,

Jahwe jest imię Jego.

Wj 17,

13 I tak zdołał Jozue pokonać Amalekitów i ich lud ostrzem miecza.

14 Pan powiedział wtedy do Mojżesza: <>.

15 Potem Mojżesz zbudował ołtarz, który nazwał Pan-Nissi,

16 gdyż mówił: <>.

JEHOWA POPEŁNIA WIĘCEJ MORDERSTW:

Wj 23, 27

Lęk wzbudzę przed tobą oraz przyprawię o przerażenie wszelki lud, do którego przyjdziesz. Sprawię, że będą uciekać przed tobą wszyscy twoi nieprzyjaciele.

Rabbi Yitzhak Ginsburg oświadczył, „musimy pojąć to, że krew Żydowska i krew goja nie są tym samym.” (NY Times, 6 czerwiec, 1989, str.5).

‘goy’ lub ‘goyim’ – liczba mnoga to żydowskie obraźliwe określenia na „Człowieka” /  „Ludzi ”^{[SdDs 57]}; rdzeń ‘goeti’ jest słowem oznaczającym ‘Diabeł’. „Szatan” jest Bogiem Ludzi i naszym Prawdziwym Bogiem Stwórcą. „Szatan” w hebrajskim znaczy „wróg”.

JEHOWA ROZKAZUJE MASOWE MORDERSTWA TYSIĘCY GOJÓW:

Wj 32,

27 I rzekł do nich: <>.

28 Synowie Lewiego uczynili według rozkazu Mojżesza, i zabito w tym dniu około trzech tysięcy mężów.

JEHOWA ROZKAZUJE SWOIM LUDZIOM ZAMORDOWANIE JESZCZE WIĘKSZEJ LICZBY GOJÓW:

Kpł 27,

7 Będziecie ścigać nieprzyjaciół, a oni upadną od miecza przed wami,

8 tak, że pięciu waszych będzie ścigać całą setkę, a setka waszych – dziesięć tysięcy [nieprzyjaciół]. Wasi wrogowie upadną od miecza przed wami.

Profesor Ehud Sprinzak z uniwersytetu w Jeruzalem opisuje filozofię Kahane i Goldsteina w sposób następujący: „wierzą, że wolą Boga jest popełnianie zbrodnię przeciwko ‘gojom’, co jest hebrajskim określeniem nie-Żyda.” (NY Daily News, 26 luty, 1994, s. 5).

WIĘCEJ MASOWYCH MORDERSTW KANAANITÓW:

Lb 21, 3

I wysłuchał Pan głosu Izraela i wydał w ich ręce Kananejczyków. [Izraelici] obłożyli klątwa ich oraz ich miasta. Stąd miejscowość ta otrzymała nazwę Chorma.

KANIBALIZM – JEDZENIE MARTWYCH GOJÓW:

Lb 23, 24

Patrz, oto naród jak wstająca lwica,

na podobieństwo lwa on się podnosi,

i nie położy się, aż pożre swą zdobycz

i krew zabitych wypije>>.

LUDOBÓJSTWO MADIANITÓW (GOJÓW)

Lb 25,

16 Wtedy rzekł Pan do Mojżesza:  

17 <

Lb 31, 7

Według rozkazu, jaki otrzymał Mojżesz od Pana, wyruszyli przeciw Madianitom i  pozabijali wszystkich mężczyzn.

CYTAT Z ŻYDOWSKIEGO TALMUDU:

18. Tosefta. Aboda Zara B, 5: „Jeśli goj zabije goja lub Żyda, jest on winny; jeśli Żyd zabije goja NIE jest winny.”

Lb 31, 8

Zabili również królów madianickich. Oprócz tych, którzy zginęli [w walce]: Ewi, Rekem, Sur, Chur i Reba – razem pięciu królów madianickich. Mieczem zabili również Balaama, syna Beora.

CYTATY Z ŻYDOWSKIEGO TALMUDU:

Yebhamoth 11b: „Kontakt płciowy z małą dziewczynką jest dozwolony, jeśli ma ona ponad trzy lata”

Nidrash Talpioth, str. 225-L: „Jehowa stworzył nie-Żyda w ludzkiej formie by Żyd nie musiał być obsługiwany przez bestię. Nie-Żyd jest zatem zwierzęciem w ludzkiej formie, skazanym na służenie Żydowi dzień i noc.”

ZNIEWALANIE KOBIET I DZIECI GOJÓW:

Lb 31,

9 Następnie uprowadzili w niewolę kobiety i dzieci madianickie oraz zagarnęli jako łup wszystko ich bydło, stada i cały majątek.

10 Spalili wszystkie miasta, które tamci zamieszkiwali, i wszystkie obozowiska namiotów.

11 Zabrawszy następnie całą zdobycz, cały łup złożony z ludzi i zwierząt,

CYTAT Z ŻYDOWSKIEGO TALMUDU:

Schulchan Aruch, Choszen Hamiszpat 248: „Wszystkie własności innych nacji należą do Narodu Żydowskiego, który jest przeto upoważniony do ich przejęcia bez żadnych skrupułów. 

WIĘCEJ MASOWYCH MORSERSTW I LUDOBÓJSTW NA GOJACH. PRZEJĘCIE WŁASNOŚCI GOJÓW JEST RAŻĄCYM PRZYKŁADEM TEGO, CO ZOSTAŁO WYRZĄDZONE WSPÓŁCZESNEJ PALESTYNIE (POCHODZĄCEJ OD FILISTYŃCZYKÓW) PRZEZ BANDYCKI IZRAEL.

Pwt 2,

20 – Również tę ziemię zamieszkiwali poprzednio Refaici, których Ammonici nazywali Zamzummitami.

21 Naród to wielki, liczny i wysoki jak Anakici. Wytracił ich Pan przed Ammonitami, którzy ich wypędzili i osiedlili się na ich miejscu.

22 Tak też uczynił mieszkającym w Seirze synom Ezawa, wytracając przed nimi Chorytów, których oni wypędzili, i sami mieszkają na ich miejscu aż do tego czasu.

23 W ten sposób i Chiwwitów, zamieszkujących miejscowości aż do Gazy, wytracili Kaftoryci, którzy przybyli z Kaftor, by się na ich miejscu osiedlić. –

CYTAT Z ŻYDOWSKIEGO TALMUDU:

Hikkoth Akum X1: „Nie okazuj litości Gojom.”

Pwt 2,

30 Lecz Sichon, król Cheszbonu, nie zgodził się na nasze przejście obok niego, gdyż Pan, Twój Bóg, uczynił nieustępliwym jego ducha i twardym jego serce, aby go aby go oddać w twe ręce, jak to jest dzisiaj.

31 Wtedy tak rzekł mi Pan: <>

32 I wyszedł przeciw nam Sichon i cały naród jego na wojnę do Jahsy.

33 Pan, Bóg nasz, wydał go nam i pobiliśmy jego samego, synów jego i cały jego lud.

34 W tym czasie zdobyliśmy wszystkie jego miasta i klątwą obłożyliśmy każde miasto, mężczyzn, kobiety i dzieci, nie oszczędzając niczego

CYTAT Z ŻYDOWSKIEGO TALMUDU:

Seph. Jp., 92, 1: „Bóg dał Żydom władzę nad posiadłościami oraz krwią wszystkich nacji.”

Pwt 2, 35

oprócz zwierząt, któreśmy sobie pobrali, i łupu z miast przez nas zajętych.

CYTAT Z ŻYDOWSKIEGO TALMUDU:

Sanhedryn 57a. „Kiedy Żyd morduje Goja, nie będzie kary śmierci. Co Żyd kradnie od Goja, może zachować.”
Baba Kamma 37b. „Goje są poza ochroną prawa i Bóg wydał ich pieniądze Izraelowi.”

Pwt 2,

36 Od Aroeru, leżącego na brzegu potoku Arnon, i od miasta, które jest w dolinie, aż do Gileadu nie było dla nas grodu niedostępnego: wszystkie nam dał Pan, Bóg nasz.

37 Ale od kraju synów Ammona nie zbliżyłeś się ani do okolicy potoku Jabbok, ani do miast w górach, ani do żadnego miejsca, do którego zabronił ci iść Pan, Bóg nasz.

CHETYCI, GIRGASZYCI, AMORYCI, KANANEJCZYCY, PERYZZYCI, CHWWICI, JEBUSYCI – WSZYSCY SĄ GOJAMI.

Pwt 7,

1 Gdy Pan, Bóg twój, wyprowadzi cię do ziemi, do której idziesz, aby ją posiąść, usunie liczne narody przed tobą: Chetytów, Girgaszytów, Amorytów, Kananejczyków, Peryzzytów, Chiwwitów i Jebusytów: siedem narodów liczniejszych i potężniejszych od ciebie.

2 Pan, Bóg twój, odda je tobie, a ty je wytępisz, obłożysz je klątwą, nie zawrzesz z nimi przymierza i nie okażesz im litości.

3 Nie będziesz z nimi zawierał małżeństw: ich synowi nie oddasz za małżonkę swej córki ani nie weźmiesz od nich córki dla swojego syna,

4 gdyż odwiodłaby twojego syna ode Mnie, by służył bogom obcym. Wówczas rozpaliłby się gniew Pana na was, i prędko by was zniszczył.

OTO JAK ŻYDZI JAWNIE NISZCZĄ BOGÓW GOJÓW

Pwt 7,

5 Ale tak im macie uczynić: ołtarze ich zburzyć, ich stele połamcie, szery wytniecie, a posągi spalicie ogniem.

6 Ty bowiem jesteś narodem poświęconym Panu, Bogu twojemu. Ciebie wybrał Pan, Bóg twój, byś spośród wszystkich narodów, które są na powierzchni ziemi, był ludem będącym Jego szczególną własnością.

Pwt 7,

21 Nie drżyj więc przed nimi, bo Pan, Bóg twój, jest pośród ciebie, Bóg wielki i groźny.

22 Z wolna i po trosze wypędzi Pan, Bóg twój, te narody sprzed twych oczu. Nie będziesz mógł ich prędko wytępić, aby dzikie zwierzęta nie rozmnożyły się dokoła ciebie.

23 Pan, Bóg twój, wyda je tobie, przerazi je ogromnym zamieszaniem, aż wyginą do szczętu.

24 Królów ich wyda w twe ręce, abyś wygubił ich imię spod nieba. Nikt się z nich nie ostoi przed tobą, aż ich wytępisz.

GOJE ZOSTALI ZINDOKTRYNOWANI ŻYDOWSKIMI KŁAMSTWAMI. ZOSTALIŚMY ODCIĘCI OD NASZYCH BOGÓW ORAZ NASZEJ KULTURY. ZOSTAŁY ONE ZASTĄPIONE FIKCYJNYMI ŻYDOWSKIMI POSTACIAMI, BY GOJE MOGLI JE NIEWOLNICZO CZCIĆ, A TO Z KOLEI STWORZYŁO POTĘŻNE PODPROGOWE POŁĄCZENIE. TE ORAZ INNE RZECZY ODPOWIADAJĄ ZA WOJNY, JAKIE GOJE TOCZĄ DLA ŻYDÓW, NIE MYŚLĄC NAWET CO TAK NAPRAWDĘ ROBIĄ. TO, CO DZIEJE SIĘ W IRAKU JEST TEGO DOSKONAŁYM PRZYKŁADEM.

Pwt 7,

25 Posągi ich bogów spalisz, nie będziesz pożądał srebra ani złota, jakie jest na nich, i nie weźmiesz go dla siebie, aby cię to nie uwikłało, gdyż Pan, Bóg twój, się tym brzydzi.

26 Nic obrzydłego nie wprowadzisz do twego domu, gdyż byłbyś przedmiotem klątwy jak ono. Będziesz uważał to za rzecz wstrętną, obrzydzisz to sobie, jest to bowiem obłożone klątwą.

Pwt 12,

27 Całopalenia – mięso i krew – złożysz na ołtarzu Pana, Boga swego: krew żertw wylejesz na ołtarzu Pana, Boga swego, a mięso spożyjesz.

28 Pilnie słuchaj i strzeż tego wszystkiego, co ja ci dziś nakazuję, aby dobrze było tobie i twemu potomstwu na wieki za to, że będziesz czynił to, co dobre i prawe w oczach Pana, Boga Twego.

29 Gdy Pan, Bóg twój, wytępi przed tobą narody, które ty idziesz wydziedziczyć, gdy je wydziedziczysz i zamieszkasz w ich ziemi,

30 strzeż się, byś nie dał się skusić do pójścia w ich ślady. A po ich wytępieniu – byś nie szukał ich bogów, mówiąc <>.

Wj 25,

4 Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleń Izraela.

5 Potem polecił młodzieńcom izraelskim złożyć Panu ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców.

6 Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz.

7 Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: <>.

8 Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: <>.

Więcej instrukcji od Jehowy o krwawych ofiarach:

Wj 23, 18

Nie będziesz składał krwi mojej ofiary z chlebem kwaszonym I nie będziesz przechowywał do rana tłuszczu mojej świątecznej ofiary.

Wj 29,

10 Potem zaprowadzisz młodego cielca przed Namiot Spotkania, i położą Aarona i jego ręce na głowie cielca.

11 I zabijesz go przy wejściu do Namiotu Spotkania.

12 Wziąwszy zaś nieco krwi tego cielca, namaścisz palcem wskazującym rogi ołtarza , a resztę krwi wylejesz u podstawy ołtarza.

13 A pozbierawszy tłuszcz, który pokrywa wnętrzności, i płat tłuszczu, który jest na wątrobie, i obie nerki, i tłuszcz który jest na nich, palisz to na ołtarzu.

14 Lecz mięso cielca i jego skórę, i mierzwę spalisz poza obozem. Jest to ofiara za grzech.

15 Weźmiesz następnie pierwszego barana, i położą Aarona i synowie jego ręce na głowie tego barana.

16 I zabijesz potem tego barana, a wziąwszy nieco jego krwi pokropisz ołtarz dokoła.

17 I podzielisz barana na części, i obmywszy wnętrzności jego i nogi położysz je na innych jego częściach i na głowie

18 I spalisz całego tego barana na ołtarzu. Jest to ofiara całopalenia dla Pana, miła woń, ofiara spalania dla Pana.

19 A potem weźmiesz drugiego barana, Aaron zaś i jego synowie włożą ręce na jego głowę.

20 I zabijesz barana, a wziąwszy nieco jego krwi namaścisz nią wierzch prawego ucha Aarona i wierzch prawego ucha jego synów i duże palce ich prawej ręki i nogi, i pokropisz krwią ołtarz dookoła.

21 I weźmiesz nieco krwi, która jest na ołtarzu, i oleju do namaszczania , i pokropisz Aarona i jego szaty,  jego synów i ich szaty, aby był poświęcony razem ze swymi szatami, a z nim także jego synowie i szaty jego synów.

22 I weźmiesz z barana jego tłuszcz i ogon, i tłuszcz pokrywający wnętrzności, i płat tłuszczu który jest na wątrobie, i obie nerki, i tłuszcz, który jest na nich, i prawe udo, bo to jest baran [ofiarny] wyświęcenia.

23 [Weźmiesz] też bochen chleba i placek [przyrządzony] na oliwie i podpłomyk z kosza przaśników, które są przed Panem.

24 Wszystko to położysz na dłonie Aarona i na dłonie jego synów, i wykonasz gest kołysania przed Panem.

25 Weźmiesz to potem z ich rak i spalisz na ołtarzu nad całopaleniem jak miłą woń przed Panem. Jest to ofiara spalania dla Pana.

26 I weźmiesz mostek z piersi barana ofiarowanego na wyświęcenie Aarona, i wykonasz nim gest kołysania, i przypadnie on tobie w udziale.

27 I jako rzecz świętą oddzielisz mostek kołysany i łopatkę podnoszoną, i to, co było kołysane, i co było podnoszone z barana jako ofiary wyświęcenia oraz co się należy Aaronowi i co się należy jego synom.

28 Ma to przypaść w udziale Aaronowi i jego synom po wieczne czasy jako należność od Izraelitów. Jest to bowiem ofiara podniesienia, a ofiara podniesienia należy się im od Izraelitów z ofiar biesiadnych, jako unoszona z nich dla Pana.

29 A szaty święte Aarona będę oddane po nim jego synom, i będą w nie ubrani, gdy będą namaszczeni wprowadzani w czynności kapłańskie.

30 Przez siedem dni będzie je wdziewał ten z jego synów, który zostanie po nim kapłanem i będzie wchodził do Namiotu Spotkania, aby pełnić służbę w świętym przybytku..

31 Weźmiesz też barana [z ofiary] wyświęcenia i ugotujesz jego mięso w miejscu poświęconym."

Kpł 1,

1 Pan wezwał Mojżesza i tak powiedział do niego z Namiotu Spotkania:

2 <

3 Jeżeli chcecie złożyć na ofiarę całopalną dar z bydła, niech weźmie samca bez skazy i przyprowadzi go przed wejście do Namiotu Spotkania, aby Pan przyjął go łaskawie.

4 Położy rękę na głowie żertwy, aby była przyjęta jako przebłaganie za niego.

5 Potem zabije młodego cielca przed Panem, a kapłani, synowe Aarona, ofiarują krew, to jest po kropią nią dokoła ołtarz stojący przed wejściem do Namiotu Spotkania.

6 Następne obedrze żertwę ze skóry i podzieli ją na części.

7 Kapłani, synowie Aarona, przyniosą ogień na ołtarz i ułożą drwa na ogniu.

8 Potem kapłani, synowie Aarona, ułożą części wraz z głową i tłuszczem na drwach leżących na ogniu na ołtarzu.

9 Wnętrzności i nogi zwierzęcia będą obmyte wodą. Kapłan zmiesza to wszystko w dym na ołtarzu. To jest całopalenie, ofiara spalania, miła woń dla Pana.

10 Jeżeli zaś kto chce złożyć na ofiarę całopalną dar z trzody, z baranków lub koziołków, niech weźmie samca bez skazy.

11 Będzie on zabity po północnej stronie ołtarza, przed Panem, a kapłani, synowie Aarona, pokropią krwią Jego ołtarz dokoła.

12 Potem podzielą go na części. Kapłan ułoży je wraz z głową i tłuszczem na drwach leżących na ogniu, na ołtarzu.

13 Wnętrzności i nogi zwierzęcia będą obmyte wodą. Kapłan złoży w ofierze to wszystko i zamieni w dym na ołtarzu. To jest całopalenie, ofiara spalana, miła woń dla Pana.

14 A jeżeli kto chce złożyć w darze ptaka jako całopalenie dla Pana,  niech złoży w darze synogarlicę lub młodego gołębia.

15 Kapłan przyniesie go do ołtarza, złamie mu główkę i zamieni go w dym na ołtarzu. Krew jego wyciśnie na ścianę ołtarza.

16 Potem oddzieli wole jego wraz z piórami i wyrzuci je na popielisko, na wschód od ołtarza.

17 Następnie kapłan naderwie jego skrzydła, jednak nie oddzielając ich całkowicie, i zamieni w dym na ołtarzu, na drwach leżących na ogniu. To jest całopalenie, ofiara spalana, miła woń dla Pana.

Kpł 7,

1 Oto prawo odnoszące się do ofiary zadośćuczynienia: jest ona rzeczą bardzo świętą.

2 Na tym samym miejscu, na którym będą zabijać ofiarę całopalną, będą także zabijać ofiarę zadośćuczynienia. Krew jej wyleją dokoła ołtarza,

3 ale cały jej tłuszcz będzie złożony w ofierze: ogon, tłuszcz, który okrywa wnętrzności,

4 obie nerki i tłuszcz, który jest na nich, który sięga aż do lędźwi, a także płat tłuszczu na wątrobie – przy nerkach będzie oddzielony.

5 Kapłan zamieni to wszystko w dym na ołtarzu jako ofiarę spalania dla Pana. To jest ofiara zadośćuczynienia.

Kapłańska 7, 14

Z każdego rodzaju darów ofiarnych będzie odłączony jeden jako dar szczególny dla Pana. Otrzyma go kapłan,  który pokropi krwią ofiary biesiadnej.

„PAN” POTRZEBUJE KAŻDEJ KROPLI KRWI Z KRWAWEJ OFIARY:

Kapłańska 7, 27

Ktokolwiek spożywa jakąkolwiek krew, będzie wykluczony spośród swego ludu>>.

POTRZEBA WIĘCEJ KRWAWYCH OFIAR, ŻEBY USUNĄĆ KLĄTWĘ TRĄDU, KTÓRĄ JEHOWA ZESŁAŁ:

Kpł 14:34

<

Kpł 14,

49 Aby oczyścić dom, kapłan weźmie dwa ptaki, kawałek drzewa cedrowego, nitki karmazynowe i hizop.

50 Zabije jednego ptaka nad naczyniem glinianym, ponad wodą żywą.

51 Potem weźmie kawałek drzewa cedrowego, hizop, nitki karmazynowe i ptaka żywego, umoczy je we krwi ptaka zabitego i w wodzie żywej, i pokropi dom siedem razy.

52 W ten sposób oczyści dom krwią ptaka, wodą żywą, drzewem cedrowym, hizopem i nitkami karmazynowymi.

53 Ptaka zaś żywego wypuki poza miasto, na pole. W ten sposób dokona przebłagania zadom i będzie on czysty.

54 To jest prawo odnoszące się do wszelkiej plagi trądu i grzybicy,

55 trądu ubrania i domu,

56 nabrzmienia, wysypki i białej plamy,

57 aby pouczyć, kiedy coś jest czyste, a kiedy nieczyste. To jest prawo odnoszące się do trądu>>.

Więcej przykładów Żydowskich ofiar dla Jehowy:

Kapłańska 8:14-32
Kapłańska 8:1-24
Kapłańska 14:1-5
Kapłańska 14:12-28
Kapłańska 23:12-21
Liczb 19:1-7

*SZATAN NIGDY NIKOGO NIE ZAMORDOWAŁ!

Fragmenty pochodzą z Biblii Tysiąclecia.